Durga Saptashati Chapter 12 - Bhagavati Vakyam - ద్వాదశోధ్యాయః (భగవతి వాక్యం)

Durga Saptashati Chapter 12 - Bhagavati Vakyam - ద్వాదశోధ్యాయః (భగవతి వాక్యం)

Durga Saptashati Chapter 12 - Bhagavati Vakyam - ద్వాదశోధ్యాయః (భగవతి వాక్యం)

దుర్గా సప్తశతి

దుర్గా సప్తశతి అధ్యాయం 12 - యోగ్యతలను స్తుతించడం

|| ఓం ||

॥ధ్యానం॥

విద్యుద్దామసమప్రభాం మృగపతిస్కంధస్థితాం భీషణం
కన్యాభిధసతవళఖేతః తాం.
హస్తైశ్చక్రగదాసిఖేటవిశిఖాంశ్చాపం గుణం తర్జనీం
బిభ్రాణామనాలాత్ గాం త్రినేత్రం భజే॥

దేవ్యువాచ || 1 ||

ఏభిః స్తవైశ్చ మాం నిత్యం స్తోష్యతే యః సమాహితః ।
తస్యాహం సకలాం బాధాం శమయిష్యామ్యసంశయమ్ || 2 ||

మధుకైటభనాశం చ మహిషాసురఘాతనమ్ ।
కీర్తయిష్యంతి యే తద్వద్వధం శుంభనిశుంభ యోః || 3 ||

అష్టమ్యాం చ చతుర్దశ్యాం నవమ్యాం చైకచేతసః ।
శ్రోష్యంతి చైవ యే భక్త్యా మమ మాహాత్మ్యముత్తమమ్ || 4 ||

న తేషాం దుష్కృతం కించిద్దుష్కృతోత్థా న చాపదః ।
భవిష్యతి న దారిద్ర్యం న చైవేష్టవియోజనమ్ || 5 ||

శత్రుభ్యో న భయం తస్య దస్యుతో వా న రాజతః ।
న శాస్త్రానలతోయౌఘాత్ కదాచిత్ సంభవిష్యతి || 6 ||

తస్మాన్మమైతన్మాహాత్మ్యం పఠితవ్యం సమాహితైః ।
శ్రోతవ్యం చ సదా భక్త్యా పరం స్వస్త్యాయనం మహత్ || 7 ||

ఉపసర్గానశేషాంస్తు మహామారీసముద్భవన్ ।
తథా త్రివిధముత్పాతం మాహాత్మ్యం శమయేన్మమ || 8 ||

యత్రైతత్ పఠ్యతే సమ్యఙ్నిత్యమాయతనే మమ ।
సదా న తద్విమోక్ష్యామి సాన్నిధ్యం తత్ర మే స్థితమ్ || 9 ||

బలిప్రదానే పూజయామగ్నికార్యే మహోత్సవే ।
సర్వం మమైతన్మాత్మ్యముచ్చార్యం శ్రావ్యమేవ చ || 10 ||

జానత జానతా వాపి బలిపూజాం తథా కృతామ్ ।
ప్రతీక్షిష్యామ్యహం ప్రీత్యా వహ్నిహోమం తథా కృతమ్ || 11 ||

శరత్కాలే మహాపూజా క్రియతే యా చ వార్షికీ ।
తస్యాం మమైతన్మాహాత్మ్యం శ్రుత్వా భక్తిసమన్వితః || 12 ||

సర్వాబాధా వినిర్ముక్తో ధనధాన్యసుతాన్వితః ।
మనుష్యో మత్ప్రసాదేన భవిష్యతి న సంశయః || 13 ||

శ్రుత్వా మమైతన్మాహాత్మ్యం తథా చోత్పత్తయః శుభాః ।
పరాక్రమం చ యుద్ధేషు జాయతే నిర్భయః పుమాన్ || 14 ||

రిపవః సంక్షయం యాన్తి కళ్యాణం చోపపద్యతే ।
నందతే చ కులం పుంసాం మహాత్మ్యం మం శృణ్వతామ్ || 15 ||

శాంతికర్మణి సర్వత్ర తథా దుఃస్వప్నదర్శనే ।
గ్రహపీడాసు చోగ్రాసు మహాత్మ్యం శృణుయాన్మమ || 16 ||

ఉపసర్గాః శమం యాంతి గ్రహపీడాశ్చ దారుణాః ।
దుఃస్వప్నం చ నృభిర్దృష్టం సుస్వప్నముపజాయతే || 17 ||

బాలగ్రహాభిభూతానాం బాలానాం శాంతికారకమ్
సంఘాతభేదే చ నృణాం మైత్రీకరణముత్తమమ్ || 18 ||

దుర్వృత్తానామశేషాణాం బలహానికరం పరమ్ ।
రక్షోభూతపిశాచానాం పఠనాదేవ నాశనమ్ || 19 ||

సర్వం మమైతన్మాహాత్మ్యం మమ సన్నిధికారకమ్ || 20 ||
పశుపుష్పార్ఘ్యధూపైశ్చ గంధదీపైస్తథోత్తమైః

విప్రాణాం భోజనైర్హోమైః ప్రోక్షణీయైరహర్నిశమ్ || 21 ||
అన్యైశ్చ వివిధైర్భోగైః ప్రదానైర్వత్సరేణ యా

ప్రీతిర్మే క్రియతే సాస్మిన్ సకృదుచ్చరితే శ్రుతే || 22 ||
శ్రుతం హరతి పాపాని తథా రోగ్యం ప్రయచ్ఛతి

రక్షాం కరోతి భూతేభ్యో జన్మనాం కీర్తనం మమ || 23 ||
యుద్ధేషు చరితం యన్మే దుష్టదైత్యనిబర్హణమ్

తస్మింఛ్రుతే వైరకృతం భయం పుంసాం న జాయతే || 24 ||
యుష్మాభిః స్తుతయో యాశ్చ యాశ్చ బ్రహ్మర్షిభిః కృతాః

బ్రాహ్మణా చ కృతాస్తాస్తు ప్రయచ్ఛంతు శుభం మతిమ్ || 25 ||
అరణ్యే ప్రాంతరే వాపి దావాగ్నిపరివారితః

దస్యుభిర్వా వృతః శూన్యే గృహీతో వాపి శత్రుభిః || 26 ||

సింహవ్యాఘ్రానుయాతో వా వనే వా వనహస్తిభిః

రాజ్య క్రుద్ధేన చాజ్ఞప్తో వధ్యో బంధగతో పి వా || 27 ||
ఆఘూర్ణితో వా వాతేన స్థితః పోతే మహార్ణవే

పతత్సు చాపి శస్త్రేషు సంగ్రామే భృషదారుణే || 28 ||
సర్వాబాధాసు ఘోరాసు వేదనాభ్యర్దితో పి వా

స్మరన్మమైతచ్చరితం నరో ముచ్యేత్ సంకటాత్ || 29 ||
మమ ప్రభావాత్ సింహాద్యా దస్యవో వైరిణస్తథా

దూరాదేవ పలాయన్తే స్మరతశ్చరితం మమ|| 30 ||

ఋషిరువాచ || 31 ||

ఇత్యుక్త్వా సా భగవతీ చండికా చండవిక్రమా

పశ్యతాం సర్వ దేవానాం తత్రైవాంతరధీయత్ || 32 ||

తే పి దేవా నిరాతంకాః స్వాధికారన్ యథా పురా

యజ్ఞభాగభుజః సర్వే చక్రుర్వినిహతారాయః || 33 ||
దైత్యాశ్చ దేవ్యా నిహతే శుంభే దేవరిపౌ యుధి

జగద్విధ్వంసిని తస్మిన్ మహొగ్రేతులవిక్రమే || 34 ||
నిశుంభే చ మహావీర్యే శేషాః పాతాళమాయయుః || 35 ||

ఏవం భగవతీ దేవి సా నిత్యాపి పునః పునః ।
సంభూయ కురుతే భూప జగతః పరిపాలనమ్ || 36 ||

తయైతన్మోహ్యతే విశ్వం సైవ విశ్వం ప్రసూయతే ।
సా యాచితా చ విజ్ఞానం తుష్టా ఋద్ధిం ప్రయచ్ఛతి || 37 ||

వ్యాప్తం తయతత్సకలం బ్రహ్మాండం మనుజేశ్వర్.
మహాదేవ్యా మహాకాలీ మహామారీశ్వరూపయా || 38 ||

సైవ కాలే మహామారీ సృష్టిర్భవత్యజా.
స్థితిం కరోతి భూతానాం సైవ కాలే సనాతనీ || 39 ||

భవకాలే నృణాం సైవ లక్ష్మీర్వృద్ధిప్రదా గృహే ।
సైవాభావే తథాలక్ష్మీర్వినాశయోపజాయతే || 40 ||

స్తుత సంపూజితా పుష్పైర్గంధధూపాదిభిస్తథా ।
దదాతి విత్తం పుత్రాంశ్చ మతిం ధర్మే గతిం శుభామ్|| 41 ||

|| ఓం ||

ఇతి శ్రీమార్కండేయపురాణే సావర్ణికే మన్వంతరే

దేవిమాహాత్మ్యే భగవతీ వాక్యం నామ  ద్వాదశోధ్యాయః

(ఉవాచ మంత్రాః 2, అర్థ మంత్రాః 2, శ్లోక మంత్రాః 37, ఏవం 41, ఏవమాదితః 971)

అర్థం – దుర్గా సప్తశతి అధ్యాయం 12

దేవి ఇలా చెప్పింది, 'ఎవరైతే పూర్తి ఏకాగ్రతతో ఈ స్తోత్రాలతో నిరంతరం నన్ను ప్రార్థిస్తారో, నేను అతని ప్రతి కష్టాన్ని నిస్సందేహంగా తొలగిస్తాను.

మరియు మధు మరియు కైటభ సంహారం, అలాగే నిశుంభ సంహారం గురించి (కథ) ప్రశంసించే వారు మరియు ఎనిమిదవ, పద్నాలుగో మరియు తొమ్మిదవ రోజులలో నా గొప్పతనంపై ఈ ఉత్కృష్టమైన పద్యాన్ని భక్తితో వింటారు. పక్షం రోజులు ఏకాగ్ర మనస్సుతో, వారికి ఏ తప్పు జరగదు, లేదా తప్పుడు పనులు లేదా పేదరికం నుండి ఉత్పన్నమయ్యే విపత్తులు మరియు ప్రియమైన వారి నుండి ఎప్పటికీ విడిపోకూడదు. అతను శత్రువుల నుండి, లేదా దొంగలు మరియు రాజుల నుండి లేదా ఆయుధాలు, అగ్ని మరియు వరదల నుండి భయాన్ని అనుభవించడు. అందుకే నా గొప్పతనాన్ని తెలిపే ఈ పద్యాన్ని మనుష్యులు అధిక ఏకాగ్రతతో జపించాలి మరియు ఎల్లప్పుడూ భక్తితో వినాలి; ఎందుకంటే ఇది శ్రేయస్సు యొక్క అత్యున్నత కోర్సు.

నా మహిమలతో కూడిన ఈ పద్యం అన్ని అంటువ్యాధులను, అలాగే మూడు రెట్లు ప్రకృతి వైపరీత్యాలను అణచివేయాలి. ఈ పద్యాన్ని రోజూ జపించే నా అభయారణ్యం, నేను ఎప్పటికీ వదిలిపెట్టను మరియు అక్కడ నా ఉనికి ఖచ్చితంగా ఉంటుంది. బలి అర్పించినప్పుడు, ఆరాధన సమయంలో, అగ్నిహోత్రంలో మరియు గొప్ప పండుగలో, నా చర్యలపై ఈ మొత్తం పద్యం పాడాలి మరియు వినాలి. తగు జ్ఞానముతో చేసినా చేయకున్నా, అర్పించే బలిని, పూజలను, అలాగే అర్పించే అగ్ని నైవేద్యాన్ని ప్రేమతో స్వీకరిస్తాను. శరదృతువు కాలంలో, గొప్ప వార్షిక పూజలు జరిగినప్పుడు, నా యొక్క ఈ మహిమను భక్తితో విన్న వ్యక్తి ఖచ్చితంగా నా అనుగ్రహం ద్వారా, అన్ని కష్టాల నుండి నిస్సందేహంగా విముక్తి పొందుతాడు మరియు సంపదలు, ధాన్యాలు మరియు సంతానం పొందుతాడు. నా ఈ మహిమను మరియు శుభ స్వరూపాలను విని, మరియు యుద్ధాలలో నా పరాక్రమం, ఒక వ్యక్తి నిర్భయుడు అవుతాడు. నా ఈ మహిమను వింటే శత్రువులు నశిస్తారు, క్షేమం పొందుతారు మరియు కుటుంబం ఆనందిస్తుంది. ప్రతిచోటా, ప్రాయశ్చిత్త వేడుకలో, చెడు కల చూసినప్పుడు మరియు గ్రహాల యొక్క గొప్ప దుష్ప్రభావం ఉన్నప్పుడు ఎవరైనా నా ఈ మహిమను వినండి. (అంటే) చెడు సంకేతాలు తగ్గుతాయి, అలాగే గ్రహాల ప్రతికూల ప్రభావం కూడా తగ్గుతుంది మరియు పురుషులు చూసే చెడు కల మంచి కలగా మారుతుంది.

ఇది పిల్లలను (అంటే దుష్టశక్తులు) స్వాధీనం చేసుకున్న పిల్లలలో శాంతియుతతను సృష్టిస్తుంది మరియు వారి యూనియన్‌లో చీలిక సంభవించినప్పుడు పురుషుల మధ్య స్నేహాన్ని ఉత్తమంగా ప్రోత్సహిస్తుంది. ఇది చెడు మార్గాల్లోని పురుషులందరి శక్తిని అత్యంత ప్రభావవంతంగా తగ్గిస్తుంది. నిశ్చయంగా, రాక్షసులు, గోబ్లిన్‌లు మరియు దుష్టులు దాని కేవలం మంత్రోచ్ఛారణ ద్వారా నాశనం చేయబడతారు. నా ఈ మొత్తం మహిమ నాకు (ఒక భక్తుడిని) చాలా దగ్గర చేసింది. మరియు శ్రేష్ఠమైన పుష్పాలు, అర్ఘ్యం మరియు ధూపాలు, మరియు పరిమళాలు మరియు దీపాల ద్వారా, బ్రాహ్మణులకు ఆహారం ఇవ్వడం ద్వారా, నైవేద్యాల ద్వారా, (పవిత్రమైన) నీరు చల్లడం ద్వారా మరియు అనేక ఇతర నైవేద్యాలు మరియు కానుకలు (పూజ చేస్తే) పగలు మరియు రాత్రి, ఒక సంవత్సరంలో - నా ఈ పవిత్ర కథ (కథ) ఒకసారి వినడం ద్వారా నాకు కలిగే తృప్తి కలుగుతుంది.

ఋషి ఇలా అన్నాడు: ఆరాధ్యురాలు, పరాక్రమం ఉన్న చండిక, దేవతలు ఆమె వైపు చూస్తున్నప్పటికీ, ఆ ప్రదేశంలోనే అదృశ్యమైంది. ఈ విధంగా ఓ రాజా, ఆరాధ్య దేవి, శాశ్వతమైనప్పటికీ, మళ్లీ మళ్లీ అవతారమెత్తి, ప్రపంచాన్ని రక్షిస్తుంది. ఆమె ద్వారా ఈ విశ్వం భ్రమింపబడింది మరియు ఈ విశ్వాన్ని సృష్టించేది ఆమె. మరియు ప్రార్థించినప్పుడు, ఆమె అత్యున్నతమైన జ్ఞానాన్ని ప్రసాదిస్తుంది మరియు ప్రాయశ్చిత్తం చేసినప్పుడు, ఆమె శ్రేయస్సును ప్రసాదిస్తుంది. అంత్యకాలంలో మహా విధ్వంసక రూపాన్ని ధరించే మహాకాళి ఆమె ద్వారా ఈ విశ్వ గోళమంతా వ్యాపించి ఉంది.

ఆమె నిజంగా (సరైన) సమయంలో గొప్ప విధ్వంసక రూపాన్ని తీసుకుంటుంది. ఆమె, పుట్టనిది, నిజానికి ఈ సృష్టి అవుతుంది. ఆమె స్వయంగా, శాశ్వతమైన జీవి, జీవులను పోషిస్తుంది. శ్రేయస్సు సమయంలో, ఆమె నిజంగా లక్ష్మి, పురుషుల ఇళ్లలో శ్రేయస్సును ప్రసాదిస్తుంది మరియు దురదృష్ట సమయాలలో, ఆమె స్వయంగా దురదృష్టానికి దేవత అవుతుంది మరియు వినాశనాన్ని తెస్తుంది. పుష్పాలు, ధూపం, పరిమళాలు మొదలైన వాటితో స్తుతించబడి, పూజించినప్పుడు, ఆమె సంపదలను మరియు పుత్రులను ప్రసాదిస్తుంది మరియు ధర్మం మరియు సుసంపన్నమైన జీవితాన్ని ప్రసాదిస్తుంది.

మార్కండేయ-పురాణ కాలంలో, మనువు అయిన సావర్ణి కాలంలో, దేవి-మహాత్మ్యం యొక్క 'యోగ్యత యొక్క స్తుతి' అనే పన్నెండవ అధ్యాయం ఇక్కడ ముగిసింది.

ఏకాదశోధ్యాయః (నారాయణీస్తుతి)