Durga Saptashati Chapter 7 - Chanda Munda Vadha సప్తమెధ్యాయః (చండముండవధ)

 Durga Saptashati Chapter 7 - Chanda Munda Vadha

సప్తమెధ్యాయః (చండముండవధ)

 Durga Saptashati Chapter 7 - Chanda Munda Vadha 

సప్తమెధ్యాయః (చండముండవధ)

దుర్గా సప్తశతీ

దుర్గా సప్తశతి అధ్యాయం 7 - చండ మరియు ముండలను చంపడం

|| ఓం ||

ధ్యానం

ధ్యాయేయం రత్నపీఠే శుకకలపఠితం శృణ్వతీం
శ్యామలాంగిం న్యస్తైకాశికృతం ధరం వల్లకీం వాదయన్తీమ్.
కహ్లారబద్ధమాలాం నియమితవిలసచ్చోలికాం రక్తవస్త్రాం
మాతంగిం శంఖపత్రం భోద్భాసిభాలామ్||

ఋషిరువాచ || 1 ||

ఆజ్ఞప్తాస్తే తతో దైత్యాశ్చండముండపురోగమాః ।
చతురంగబలోపేతా యయురభ్యుద్యతాయుధాః || 2 ||

దదృశుస్తే తతో దేవిమీషద్ధాసాం వ్యవస్థితామ్ ।
సింహస్యోపరి శైలేన్ద్రశృంగే మహతి కాంచనే || 3 ||

తే దృష్టా తాం సమాదాతుముద్యమం చక్రురుద్యతాః ।
ఆకృష్టచాపాసిధరాస్తాన్యే తత్సమీపగాః || 4 ||

తతః కోపం చకారోచ్చైరంబికా తానరీన్ ప్రతి ।
కోపేన్ చాస్య వదనం మషీవర్ణమభూతదా || 5 ||

భ్రుకుటీకుటిలత్తస్య లలాటఫలకాద్రుతమ్ ।
కాలీ కరాలవదనా వినిష్క్రాంతాసిపాశినీ || 6 ||

విచిత్రఖట్వాంగధరా నరమాలావిభూషణా ।
ద్వీపీచర్మపరిధాన శుష్కమాంసాతిభైరవా || 7 ||

అతివిస్తారవదనా జిహ్వాలలనభీషణా ।
నిమగ్నా రక్తనయన నాదాపూరితదిన్ముఖా || 8 ||

సా వేగేనాభిపతితా ఘాతయంతి మహాసురన్ ।
సైన్యే తత్ర సురారీణామభక్షయత తద్బలమ్ || 9 ||

పార్ష్ణిగ్రహాంకుశగ్రాహయోధఘంటాసమన్వితాన్ ।
సమాదాయైకహస్తేన ముఖే చిక్షేప వారణాన్ || 10 ||

తథైవ యోధం తురగై రథం సారథినా సహ ।
నిక్షిప్య వక్త్రే దశనైశ్చర్వయంత్యతిభైరవమ్ || 11 ||

ఏకం జగ్రహ కేశేషు గ్రీవాయామథ చాపరమ్.
పాదేనాక్రమ్య చైవాన్యమురసాన్యమపోథయత్ || 12 ||

తైర్ముక్తాని చ శస్త్రాణి మహాస్త్రాణి తథాసురైః ।
ముఖేన జగ్రాహ రుషా దశనైర్మథితాన్యపి || 13 ||

బలినాం తద్బలం సర్వమసురాణాం దురాత్మనామ్.
మమర్దాభక్షయచ్చాన్యానన్యాంశ్చాతాడయత్తథా || 14 ||

అసినా నిహతాః కేచిత్ కేచిత్ ఖట్వాంగతాడితాః
జగ్ముర్వినాశమసుర దంతాగ్రాభిహతాస్తథా || 15 ||

క్షణేన తద్బలం సర్వమసురాణాం నిపతితమ్.
దృష్ట్వా చండో భిదుద్రావ తాం కాలీమతిభీషణామ్ || 16 ||

శరవర్షైర్మహాభీమైర్భీమాక్షిం తాం మహాసురః ।
ఛాదయామాస చక్రేశ్చ ముండః క్షిప్తైః సహస్రశః || 17 ||

తాని చక్రాణ్యనేకాని విషమానాని తన్ముఖమ్.
బభూర్యథార్కబింబాని సుబహూని ఘనోదరమ్ || 18 ||

తతో జహాసాతిరుషా భీమం భైరవనాదినీ ।
కాలీ కరాలవదనా దుర్దర్శదశనోజ్జ్వలా || 19 ||

ఉత్తాయ చ మహాసిం హం దేవి చండమధావత్.
గృహీత్వా చాస్య కేశేషు శిరస్తేనాసినాచ్ఛినత్ || 20 ||

అథ ముండోభ్యధావత్తాం దృష్ట్వా చండం నిపాతితమ్ ।
తమప్యపాతయద్భూమౌ స ఖడ్గాభిహతం రుషా || 21 ||

హతశేషం తతః సైన్యం దృష్ట్వా చండం నిపాతితమ్ ।
ముండం చ సుమహావీర్యం దిశో భేజే భయాతురం || 22 ||

శిరశ్చండస్య కాలీ చ గృహీత్వా ముండమేవ చ ।
ప్రాహ ప్రచండాట్టహాసమిశ్రమభ్యేత్య చండికామ్ || 23 ||

మయా తవాత్రోపహృతౌ చండముండౌ మహాపశూ.
యుద్ధయజ్ఞే స్వయం శుంభం నిశుంభమ్ చ హనిష్యసి || 24 ||

ఋషిరువాచ || 25 ||

తావానీతౌ తతో దృష్ట్వా చండముండౌ మహాసురౌ ।
ఉవాచ కాలీం కళ్యాణి లలితం చండికా వచః || 26 ||

యస్మాచ్ఛండం చ ముండం చ గృహీత్వా త్వముపాగతా ।
చాముండేతి తతో లోకే ఖ్యాతా దేవి భవిష్యసి  || 27 ||

|| ఓం ||

ఇతి శ్రీమార్కండేయపురాణే సావర్ణికే మన్వంతరే

దేవిమాహాత్మ్యే చండముండవధో నామ సప్తమెధ్యాయః॥

(ఉవాచ మంత్రాః 2, శ్లోక మంత్రాః 25, ఏవం 27, ఏవమాదితః 439)

అర్థం – దుర్గా సప్తశతి అధ్యాయం 7

అన్నాడు ఋషి

అప్పుడు అతని ఆజ్ఞ ప్రకారం అసురులు, పూర్తిగా ఆయుధాలు ధరించి, చండ మరియు ముండలను తలపై ఉంచుకుని, నాలుగు రెట్లు శ్రేణిలో సాగారు. గొప్ప పర్వతం యొక్క భారీ బంగారు శిఖరంపై సింహంపై కూర్చున్న దేవిని మెల్లగా నవ్వుతూ చూసారు.

ఆమెను చూడగానే, వారిలో కొందరు ఉద్వేగానికి లోనయ్యారు మరియు ఆమెను బంధించడానికి ప్రయత్నించారు, మరికొందరు విల్లులు వంచి, కత్తులు గీసుకుని ఆమె వద్దకు వచ్చారు.

అప్పుడు అంబిక ఆ శత్రువులపై విపరీతమైన కోపం తెచ్చుకుంది, మరియు ఆమె కోపంతో ఆమె ముఖం సిరా వలె చీకటిగా మారింది. ఆమె నుదిటి ఉపరితలం నుండి, భయంకరమైన కోపంతో, అకస్మాత్తుగా కత్తి మరియు ఉచ్చుతో ఆయుధాలు ధరించి భయంకరమైన ముఖంతో కాళీ వచ్చింది. పుర్రెలతో అలంకరించబడిన విచిత్రమైన పుర్రెతో అలంకరించబడిన దండను ధరించి, పులి చర్మాన్ని ధరించి, ఆమె కృశించిన మాంసానికి చాలా భయంకరంగా, విశాలమైన నోటితో, నాలుక బయటికి రావడంతో భయపడి, లోతుగా మునిగిపోయిన ఎర్రటి కళ్ళు మరియు ప్రాంతాలను నింపింది తన గర్జనలతో ఆకాశాన్ని, ఆకస్మికంగా పడి, ఆ సైన్యంలోని గొప్ప అసురులను వధిస్తూ, ఆమె దేవతల శత్రువుల సైన్యాన్ని మ్రింగివేసింది.

అప్పుడు దేవి, తన గొప్ప సింహంపై ఎక్కి, చండ వద్దకు పరుగెత్తి, అతని జుట్టు పట్టుకుని, తన కత్తితో అతని తలను వేరు చేసింది. చందాను చంపడం చూసి ముండా కూడా ఆమెపైకి దూసుకొచ్చింది. ఆమె అతనిని కూడా నేలపై పడేసింది, తన కోపంతో తన కత్తితో అతనిని కొట్టింది.

అత్యంత పరాక్రమశాలి అయిన చండ మరియు ముండా అణచివేయబడటం చూసి, అక్కడ మిగిలిన సైన్యం భయాందోళనలకు గురై నలువైపులా పారిపోయింది. మరియు కాళీ, చండ మరియు ముండల తలలను తన చేతులలో పట్టుకొని, చండికను సమీపించి, 'ఇదిగో నేను ఈ యుద్ధ యాగంలో రెండు గొప్ప జంతు అర్పణలుగా చండ మరియు ముండల తలలను మీకు తెచ్చాను. శుంభ మరియు నిశుంభ, నువ్వే సంహరించుకోవాలి.

ఋషి ఇలా అన్నాడు: ఆ అసురులను, చండ మరియు ముండ తన వద్దకు తీసుకురావడం చూసి, శుభప్రదమైన చండిక కాళితో ఈ సరదా మాటలు చెప్పింది: 'నువ్వు నాకు చండ మరియు ముండ రెండింటినీ తీసుకువచ్చినందున, ఓ దేవీ, ప్రపంచంలో పేరు ప్రఖ్యాతులు పొందుతావు. చాముండ.

మార్కండేయ పురాణంలోని మనువు అయిన సావర్ణి కాలంలో దేవి-మహాత్మ్యం యొక్క 'చండ మరియు ముండ సంహారం' అనే ఏడవ అధ్యాయం ఇక్కడ ముగిసింది.

షష్థోధ్యాయః (ధూమ్రలోచనవధ)